Voor me uit liep een al wat ouder stel. Begin zeventig, schatte ik en ze liepen gezellig hand in hand.
Bij het stoplicht moesten we wachten en toen het eindelijk ‘groen’ werd liep het stel samen naar de overkant. Even verderop haperde hij en struikelde bijna. Zij hield zijn hand stevig vast, zodat hij niet viel.
“Kijk nou wat je doet”, zei hij, “ik lag bijna op de grond!” Zij reageerde niet, hield zijn hand nog steeds vast en wat langzamer nu, liepen zij verder. Ik liep het stel voorbij en zag dat zij wat gegeneerd naar me keek. Er ontstond wat gekibbel en ik bedacht dat het misschien toch minder gezellig was dan het leek.
Advertisements
Ik zie het gebeuren….mooi geschreven, Wilma 🙂
Dank je wel, Elly.